"İnsan büyüdükçe hayalleri küçülür mü?" demişti çocuk.
Kendime sorup, cevap veremeyip hep düşünmüştüm gerçekten "küçülür mü?" diye.
Sonunda anladım..
Evet çocuk, hayaller küçülürmüş.
Hani büyükler hep derler ya "keşke çocuk olsam" işte öyle diyormuş insan büyüdükçe.
Sen çocuk aklınla bunun ne demek olduğuna hiç bir zaman anlam veremeyeceksin (benim çocukken anlam veremediğim gibi).
Büyümek, her zaman çok cazip gelecek sana.
Ebeveynlerin yanında olmadan dışarı çıkabileceksin,
Akşam ezanından sonra eve girebileceksin,
Harçlığın iki,üç hatta beş katına çıkacak,
Belki de çalışıp kendi harçlığını kazanacaksın,
Sevgilin olacak mesela,
Aşık olacaksın,
Acı çekeceksin,
Yine seveceksin,
Onsekizine gelince ehliyet almak isteyeceksin,
Belki de alacaksın,
Araba kullanacaksın,
Üniversiteye gideceksin,
Yeni arkadaşlar edineceksin,
Belki de edindiğini zannedeceksin,
Her zaman hayalini kurduğun bölümü okuyamayacaksın,
Belki de okuyabilen şanslı insanlardan olacaksın çocuk,
Hani hep gitmek istediğin bir yer olacak,
Ama artık hayatı kazanmanın zor olduğunu göreceksin,
Hep erteleyeceksin,
Şimdi gidemem diyeceksin,
Bir kitap alıp okumak isteyeceksin,
Vaktim yok diyeceksin,
Arkadaşlarınla görüşmek isteyeceksin,
Belki bir bira içeceksin,
Ama yorgun hissedeceksin,
Evden çıkmaya üşeneceksin,
Zamanla yalnız kalacaksın,
Git gide yalnızlaşacaksın,
Kendinle konuşup, tartışacaksın,
Neden böyle oldun diyeceksin ya hani..
Çok büyük hayallerin vardı ya hani..
İnsan büyüdükçe, hayalleri küçülürmüş,
Ama yok olmazmış çocuk.
YOK OLMA!
Sen sen ol çocuk, YOK OLMA!
Hayallerin, varlığının temel taşıdır UNUTMA!
Varlığından geriye kocaman bir HİÇ kalmaması için, bir taşı bile yerinden oynatma çocuk.
YAPMA!
Tuğba Yılmazarslan 2011
