bu gece oturdum ve yazdıklarımı tek tek okudum. sadece blog sayfamı değil bitirdiğim defterleri de okudum. bir yandan okudum bir yandan ağladım bir yandan güldüm bir yandan sigara içtim. çok içtim hemde. fazlasıyla içtim. neler sığdırmışım hayatıma şaşırdım. nasıl üstesinden gelebilmişim inanamadım. içimdeki o duygu seli beni kapıp götürememiş, sürüklemiş sadece bunu anladım. tutunacak bir şeyler hep bulmuşum kendim için yaşadığımı zannederdim ama kendim için yaşamıyormuşum onu anladım. benim yaşamamdan mutlu olan insanların varolduğunu bildiğim için yaşıyormuşum meğersem. onlar varoldukça da yaşarım ben zaten.