10 Ocak 2014 Cuma

Ne tuhaf değil mi?
İnsanın unuttuğunu sanması ya da unutmaya çalışması.
Sanki vücudumda milyonlarca kesik var.
Kanıyor, acıyor, acıtıyor beni.
Bıraksam yırtılacak bütün bedenim. Kopup gidecek bütün kaslarımdan.
Kemiklerim bir başına titreyecek.
Sesleri ürkütecek seni biliyorum.
Biliyorum duyacaksın ordan.
Ben...
Ben, kanıyorum.
Ne oldu da bu duruma geldim?
Ne oldu bana?
Ne yaptın?
Neden yaptın?
Aklıma geldi işte.
Aklıma geldi de...
Aklıma gelmeseydi diye düşündüm.
Düşündürdün yine...


*Tiyba