Sade Nescafe tadında hayatım..

Sade Nescafe tadında hayatım.
Ne şekerim var ne sütüm.
Beni tamamlayan onlar aslında ama yoklar işte. 
Belki de hiç olmamışlardı bilemiyorum.
Acı bir tadım artık. 
Öncelerde sıcaktım fakat şimdi geriye kalan tek şey soğukluğum.
Bir yudum alsanız soğukluğumu beğenmeyip tükürürsünüz lavaboya beni.
Ağzınızda kalan tattan kurtulmak için dişlerinizi fırçalarsınız belki de.
Size rahatsızlık vereceğim istemediğim halde.
Sığınabileceğim tek seçenekte beni terk edecek zamanla.
Beni içinde barındıran fincanımı da kaybedeceğim.
Ben o pis lavaboya dökülüp denize karışırken, fincanım arınacak tüm benliğimden.
Güzel kokulu bir deterjan ile temizlenip pırıl pırıl olacak.
Tekrar konacak rafa yeniden ve yeniden kullanılmak için.
İçini ısıtacak şekerli, sütlü bir nescafe bulacak kendine.
Mutlu olacak.
Sade bir nescafeyim ben.
Sahip olduğum tek şey ağzınızda bıraktığım acı tadım.
Acı bir tat hayatın içinden.
Uyku kaçıran, uykusu kaçan  nescafe benim işte.
Şimdi düşünüyorum "Neden bu kadar acıdım?" diye.
Düşünüyorum ve düşünüyorum sadece.


Tuğba Yılmazarslan
29.10.2010