16 Kasım 2010 Salı

Kavram kargaşasındaki karga benim!

Kavram dediğin nedir ki?
Gerçek dünyada olmayan bir şey.
Baksanıza "şey" yani adı aslında kendisiyle çelişiyo.
Soyut çünkü. Elle tutamaz gözle göremezsin.
Ama kargaşa öyle mi?
Bir sokak kavgası kargaşadır mesela.
Şöyle okkalı yumruklar,ağzını burnunu dağıtmak falan bunlar gayet somut şeyler.
Kavramı bu somutlukla birleştiren şey ise işte benim karga!
Cümle içindeki gizli özneyim.
Özne olabilmek güzel ama gizli olabilmek değil.
Sorsanız insanlara göremezler beni, ben gözükmek istemediğim sürece.
Ben var ya karga gibi huysuzum son zamanlarda.
Kaçmak istiyorum, uzaklaşmak istiyorum, insanları kendimden soğutmak istiyorum.
150 yıl yalnız kalsam sadece gagklasam o bet sesimle ne kadar da mutlu olurum.
Sabahın 5inde insanları uyandırsam, güne bana küfür ederek başlasalar ben de kıs kıs gülsem içimden.
Bir kere de insanlar ne der hakkımda ne düşünür diye yaşamasam hayatımı.
İçimden geldiği gibi kırsam cevizleri.
Uçsam bulutlara doğru.
Bol karbonmonoksitli bir baca evim olsa.
Yaklaşanın gözünü oysam.
İnsanlara korku saçsam ne kadar güzel olur.
Kimse incitemez beni kargayım ben.
Budala bir karga.